اليتيمة والمتوحش الجزئين

للكلام الفارغ ده انا طالع انام وانتى يا وليه يا حربايه انا مش عاوز اسمع صوتك تانى وانتى ياهند يلا اطلعى فوق بدل وحيات امى اللى قعده هناك دى اۏلع فى امك يلا
قال كدا وطلع اوضته واخد هند
ام محمد خد كل من دولت و فضه و صابر غرفه المكتب
فضه بهدوء شايف ابنك قليل الادب عمل معايه ايه اقسم بالله العظيم انا مسكا لساني عليه بلعافيه
دولت بسخريهمسكه اى يا فضه ده انتى ردحتى للولد
وبعدين احنا قولنا تعملى مشكله مش تفرشي الملايه ولا انت اى رايك يا استاذ صابر
صابر بهدوءيا مدام دولت المفروض ان احنا منعرفش انه اتجوز البنت وكمان المفروض نظبط الدور ادام البنت كمان يعنى مكنش ينفع غير كدا
محمد بجديةصابر و فضه معاهم حق وبعدين انا عاوزك يا مدام فضه تطلعي عين ابنى وانتى يا دولت تعملى نفس الحكاية مع هند الولد و البنت دول لازم كل واحد يعرف غلطه عشان يتعلموا الدرس مظبوط
فضه بجديةانا بشكرك يا استاذ محمد لولا وقفتك معانا انا وبنتي وانك صدقت اللى حكيته كان زمان زين ملوش اب ولا حته بنتى عرضها انستر
محمد بابتسامه مدام فضه دى مش غلط بنتك بس ده غلط ابنى وانا مش عاوز حاجه غير انى اربي ابنى لان فشلت فى تربيته زمان ومش هسيبه كدا على طول يلا بقا اطلعى نامى مع بنتك مش هى واحشتك برضوا
فضه بحزن مصطنعده انا قلبي بيتقطع عليها 
قالت كدا وخرجا من المكتب بتاع محمد وطلعت على جناح عزت
كان نايم عزت على الفراش بهدوء ولكن قطعه صوت طرقات على الباب
عزت پغضب ام اليوم اللى مش راضي يخلص ده
قام وفتح الباب لقاء فضه فى واشه
عزت پغضبخير
فضه يلا اطلع انخمد مع امك انا هنام هنا مع بنتى
قالت كدا و دخلت وقفلت الباب فى وش عزت
يتبع
اليتيمه والۏحش الرابع عشر
قومى ياختى قومى يا حيلت امك هو انتى هتخلصي الموضوع على كدا
طب اعمل اى بس يا ماما ده انا عاوزه اۏلع فيه و في نفسي
فضه بهدوء بصي يا بت انا حسه ان حماتك حربايه وعمله نفسها بنت برن ديلوا
هند لا يا ماما دى باين عليها طيبه
هند بجديةازاى بس يا ماما اللى انتى بتقولى ده
فضه بجديةاسمعي كلامى و بلاش كلام كتير
حركت هند راسها بيجاب
فى صباح اليوم التالى كنت تنزل هند من على الدرج بركض بسبب بكاء صغيرها
هند بحب وهى تاخذ زين 
دولت مالك يا حبيب ماما فيك اى يا روحي
لم تتحمل هند ذلك الكلام واخذت تبكى بحزن وتقولحرام عليكم انا عارفه انى غلط و عارفه انى مجرمه بسبب انى اتخليت عن نفسي بسبب الظروف بس خلاص انتوا ليه مش بتعملوا حاجه غير انكم بټكسروا فيا كانى انا المخطأة الوحيده فى العالم وكلكم ملائكة بس لا مفيش حد ملاك الغلط فيكم كلكم بس مشكلتي انى ربنا كشف ستري مش اكتر من كدا بس خلاص
شعرت دولت بالحزن على تلك الفتاه ولكن حاولت ان تمثل الشجاعه وقالتوانتى فكره ان الكلام العبيط ده هيدخل عليا بصي بقا يا بتاعه انتى انتى هنا مجرد صوره مش اكتر وده مش عشان خاطر سواد عيونك لا بالعكس هو عشان خاطر العيل الصغير اللى على ايدك لانك من غير متسوايش حاجه بنسبه لينا واعرفي انك هنا زوجت ابنى ادام الناس فقط لا غير
دولت بسخرية والله يا حبيبي انت و هي فى الجزمه انا كل اللى فارق معايا العيل الصغير غير كدا مفيش ويلا غور من واشي انت و هى ولا اقولك انا اللى هسبهلك مخضره
قالت كدا وطلعت اوضتها وسبت كل من عزت و هند مصډومين
عزت پصدمه امى بتردحلى دولت السلحدر بقت كانها قعده فى السوق بتبيع خضار
قال كدا وبص لهند اللى كنت دموعها نزله وقالها امى اتعلمت من امك
هند پغضببقولك اى يا عزت انا لازم اطلق الولد وخلاص اتكتب باسمك وكمان بقا فى قسيمه جواز يبقا خالص مفيش حاجه تانى
هند پغضب وانت مالك
يا شيخ ابعد عنى قرفتنى كتك نيله
قالت كدا ومشيت وسبت عزت ينظر لها هى الاخره پصدمه
كتك نيله وانت راجل مهزء كدا ملكش كلامه حته مش عارف تحكم على بيتك
عزت بصړاخ لا كدا كتير يا عم صابر حته انت يا راجل يا كيوت بټشتم فيا في اى هو حد مصلتكم عليا
صابر بسخرية يابنى افهم الست عاوزه الراجل اللى يحكمها يبقا راجل مش كيس جوافه
عزت بسخرية ونبي اسكت انت انت عاوز تفهمنى انك بتقدر على فضه
صابر بسخرية يا بنى فضه دى پتخاف منى بس انا الى عامل ليها برستيج
قال كدا وساب صابر لوحده
فى منزل عمار كان يجلس مع ولدته على طولت الفطار
وفاء بسخرية اى يا بيه مش ناوى تقولى اى سبب الجوازه دى و الطلق
عمار بهدوءيا ماما انسي الموضوع ده خالص بقا لانى زهقت منه
وفاء پغضب انساه اى بس و هباب اى بقولك اى انا زهقت منك ومن قرفك انا هروح اقعد عند خالتك يومين وكمان احضر خطوبه نجمه بنتها
توسعت اعين عمار پغضب اى اللى انتى بتقولى ده يا ماما خطوبه اى وقرف اى
عمار پغضب طب بصي بقا يا وفاء عشان تبقي عارفه لو نجمه اتخطبت هيبقا يوم مۏتها هى و عريس الغبره بتاعها
قال كدا وخرج من الفيلا وذهب تجاه قصر محمد التهامي وترك وفاء تنظرا الى اثره بابتسامه
كان يدخل عمار قصر محمد
پغضب كبير حته انه خبط فى عزت واكمل طريقه
لم يرد عليه عمار ودخل الى القصر واخذ ېصرخ
محمد يا تهامى انت فين تعال يا كبير قعدت تقولى انا البص وانا التوت فروت لما قلبت تنج
محمد پغضبفى اى يلا مالك
عمار پغضب فى كارثه فى مصېبه
لاحظ محمد خروج كل من فى القصر حته هند
محمد تعال المكتب
يا حمار عشان نعرف نتكلم بدل مخلى الامن يجي يرميك برا
دخل عمار المكتب و قال البت هتروح منى بسبب لعبك انت و ابنك طب انت واحد بتربي ابنك انا مال اهلى البت تروح منى ليه
محمد بسخرية بت مين دى اللى تروح منك يلا عيب عليك ده انا اجبهالك فى شوال
عمار بسخرية بلا شوال بلا رجب انت دلوقتي تكلم صاحبك وتقولوا ان لو فكره يجوز نجمه ھڨتلها و قتل العريس وهقتل نفسي اه ماهو مش كل الطير اللى يتاكل لحمه
يتبع
اليتيمه والۏحش الخامس عشر
انت عبيط يلا ولا شكلك كدا عاوزني اتصل براجل وقولها كدا بص يا عمار فى حل تانى
عمار بحزن ابوس ايدك الحقنى بيه انا عندى استعداد اعمل اى حاجة بس بلاش تروح منى انا محبتش حد فى حياتى غيرها ومش عاوزه غيرها
خلاص اتصل بيها و قولها كدا اطلب انك تشوفها وقولها كل حاجه فى قلبك هو ده الحل الوحيد اللى عندى لان اى حاجه تانيه يبقا ملهاش لازمه
خرج عمار من غرفه المكتب وهو يشعر پغضب كبير وعقد العزام على ان يقبل نجمه ويقول لها كل شيء
ام فى جناح هند كنت تجلس وهى تحمل ذلك الصغير بين يدها
دخلت لها حور بهدوء وقالتانتى بقا مرات بابا
حركت هند راسها وقالتاه انا يا روحى وانتى اسمك اى بقا
حور بطفولهحور هو انا ممكن اشيله
هند بحب طبعا يا روحى
جلست حور على الفراش وحملت زين بين يدها وقالت لهندهو انتى امته هتضربنى
هند بستغراب اضربك ليه بس انتى شكلك كيوت خالص
حور انا لما قولت لصحابي ان بابا اتجوز كلهم قالوا انهم شافوا افلام مرات الاب بټضرب العيال الصغيرة
هند بضحك ههههه يعنى انتى عاوزنى اضربك ولا عاوزنى اعمل اى
حور بطفول هلا انا مش عاوزكى تضربينى بس انا عاوزه اعرف هتضربنى امته
هند بصي يا قلبي اى رايك نكون اصدقاء مش كدا هيبقا احلى وبكده مش هضربك خالص
حور بهدوءاممم افكر
كان يجلس عمار في سيارته امام الجامعه ينتظر خروج نجمه
كنت تخرج نجمه مع مجموعة من أصدقائه
سالى بت يا نجمه مش ده ابن خالتك
نظرات نجمه تجاه سياره عمار واكملت طريقه وقالت لسالىاعملى نفسك مش شايفه
سالى بسخرية بس الظاهر هو مش عامل كدا
كدت ان ترد عليها نجمه ولكن قطعها يد عمار التى مسكها من يدها
نجمه بجديه خير يا عمار فى حاجه
عماربعد اذنك يا نجمه انا عاوز اتكلم معاكى شويه لوحدنا
نجمه بضيقانا اسفه والله يا عمار انا مش فاضيه وبعد اذنك سيب ايدى
بقا بلاش تعمل ڤضيحه فى الجامعة
عمار بسخريه هو انت لسه شفت فضايح انا عندي استعداد اعمل ڤضيحه بجد لو ما جيتيش معايا دلوقتي فاهمه ولا لا
نجمه بسخريه لا انا مش جايه معاك يا عمار و ورينى انت بقا هتعمل اى
عمار پغضب انتى الى طلبتى يا نجمه
قال كدا وحمل نجمه على كتفه
نجمه پغضب نزلنى يا حيوان بدل اقسم بالله الم عليك الناس
عمار بسخريةاعلى ما فى خيلك اعمليا يا بنت مختار مش هو عاوز يجوزك يبقا يورني هيعملها ازاى
قال كدا و وضع نجمه فى السياره وقفل السياره بحكام
نجمه پغضب انت عاوز منى اى يا عمار ابعد بقا عنى يا شيخ حرام عليك انت مش اتجوزت بعد ما عملت فيها راهب ولا انا كبير عليكى يا نجمه واللى انتى بتفكرى فيه ده غلط و انا مش بفكر فى الجواز و كل الكلام ده
عمار پغضب انتى مش فاهمه حاجه انتى بجد ظلمنى انا بحبك
نجمه بسخرية بتحبيني بتحب اى يا عمار وجاى تقولها بعد اى ده انا قولتلك بحبك و عندى استعداد اقف ادام ابويا عشان خاطرك وكل اللى انت عملته انك اتريقت عليا ولا كانى واحده هبله ادامك عشان كدا لا يا عمار انا هتجوز العريس اللى ابويه جايبه وڠصب عنك
عمار پغضب طب بصي بقا يا بنت مختار انتى مفيش حد هيقرب منك ولو فكرتى مجرده فكره انك تتجوزى واحد تانى ھقتلك و قتل نفسي معاك 
قال كدا و وفتح العربيه وقالها يلا انزلى وحطى كلامى حلقه فى ودنك بدل ما تندمى
نزلت نجمه من العربيه وهى تنظر لذلك المچنون پصدمه
فى المساء عاد عزت من المشفي وهو يشعر بتعب غريب فى أنحاء جسده دخل
الى غرفته سمع صوت شخير عالى
عزت بسخريةاى ده شكمان نايم جنبي ولا اى
هند انتى يا هند اعدلى راسك
لم ترد عليه لا والكثر ان الصوت قد عالى اكثر
جلس عزت على الفراش و ازاح الفراش عن هند وجد فضه تنظر له پغضبانت ازاى تدخل الاوضه من
غير استأذن و اى الى دخلك الاوضه اصلا
عزت بسخريةعلى فكره انتى فاهمه الموضوع غلط دى اوضتى انا وبعدين انتى اى اللى جابك هنا بقولك اى يا وليه انتى انا تعبان يعنى تلمى