رواية انت نوري

هجبلها ممرضه تقعد معاها لحد متجى 
نعمه ونبى يابنى تاخد بالك منها لحد ماجى ولو حصلى حاجه اعتبرها اختك 
يحيى وفيروز فى صوت واحد بعد الشړ عليكى 
بتبتسم نعمه بحب 
يحيى بمرح يخبر ده انا اتخرت اوى يلا سلام
سلام 
بعد مرور يومين 
فيروز بتكون اتعودت على المكان وعارفة تتحرك فيه ويحيى بيروح كل يوم يطمن عليها كل يوصل المستشفى ويرجع يروح لها قبل ميروح  وبيجى اليوم اللى نعمه هتروح تبيع الارض فيه 

نعمه بتكون جهزت كل حاجتها ومستنيه يحيى يجى علشان تسلم عليه قبل متمشى بتكون قعده وهى متوتره وقلبها مقلبها مقبوض متعرفش ليه بس مش رتاحه بتجى فيروز تجعت جنبها بكل هدوء وتقولها ونبى ياماما متغيبى عليا نعمه بتحس بشكه فى قلبها وتقولها حاضر ياقلبى ان شاء الله مش هغيب بس انتى خدى بالك من نفسك.. بيقطعها تخبيط على الباب وبيعرفو انو يحيى وبتقوله يدخل 
يحيى صباح الخير... لسه مسممه انك تروحى برضه 
نعمه صباح النور .. معلش يا بنى بتسكت شويه وبعدين تقوله مش هوصيك على فيروز ان عارفه انى بتقل عليك بس فيروز دى كل دنيتي
يحيى مقلقيش فيروز اختى  يكمل بمرح اوعى يعجبك الجو هناك ومتجيش سعتها بقا هتجوز بتك بدل الفلوس
عند كلمة جوز وفيروز قلبها بيق بسرعه واحاسيس يامه هى مش عارفه ترجمه
نعمه بتمشى خطوتين ويوقفها صوت فيروز وهى بتقولها استكنى هاتى كمان حضڼ ليه حساه ان ده اخر حضڼ ليه مس عايزه تبعد
بيقطعهم  يحيى بمرح  خلاص يا جماعه هعيط 
بيضحكو عليه 
بعد وقت بتكون نعمه ماشيه من المستشفى فبتشوف احمد بس اول ما احمد بيشوفها بيستخبه منها نعمه بتفضل تبص حوليها وبضور عليه هى متاكده ان هى شفته بس راح فين
بعد وقت من الطضوير عليه بيقطعها سوق يحيى وهو بيقول يلا علشان يمشو زاى ما يحيى امره بتمشى معه وهى بالها مشغول بتقول لنفسها يمكن تخيلته من خۏفها على فيروز مش اكتر 
................................
عند فيروز
وبتدخل الممرضه السلام عليكم
فيروز وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
الممرضه انا فتون هكون الممرضه بتاعتك لحد مامت حضرتك تجى 
فيروز ماشى بس بلاش حضرتك دى قوليلى فيروز 
فتون تمام يازوزا انا فتون فتون شخصية مرحة وطيب 
فيروز اتشرفنا انتى عندك كام سنه صوتك صغير 
فتون 21 سنه وانتى 
فيروز 23 سنه 
فتون بضحك يااااه دا انتى كبيره اوى 
بتضحك فيروز 
فتون تعرفى ان ضحكتك جميله اوى 
فيروز انتى اللى جميله والله
بيتكلمو كتير وبيبقو صحاب 
.............................
عند يحيى
يحيى بيكون ماشى وبيشوف احمد مستخبى 
يحيى بخبطه على كتفه 
احمد بيتفجع اى يحيى خضتنى 
يحيى وقف كده ليه 
احمد بتوتر اه .لا مفيش
يحيى بيلحظ توتره بس يعديها تمام روح اجهز علشان عندك عمليه 
احمد تمام يلا سلام

................................
بيخلص اليوم ويحيى بيروح يطمن على فيروز بس بتفتحله فتون وتقوله انها اخدت العلاج ونامت وبيوصيها عليها وبيمشى........................

فى بيت الدمنهوري 

بيكون كلهم متجمعين على العشا بيدخل يحيى بمرح خېانه بتكلو من غيرى الكل بيفرح بوجوده 
رقيه اول مبتشوفه حب.. بيبصلها محمد فبتسكت وكله بيضحك
يحيى ياعم والله انا ابنها 
محمد اتهد يالا وتعالى كل 
محمد بيطبطب على كتفه مش ناوى تجى تقعد معانا وفكك من الشقه دى 
يحيى كان لسه هيرد بيقطعه ادم اخو يحيى سيبو ياحج أدنى وخد الاوضه لوحدى 
يحيى ياوطتى 
رقيه بس ياعيال ويلا الاكل هيبرد 
يحيى بيروح يسلم على اخته ندى امال فين القرده الصغيره بتعتك 
ندى نايمه ياحبيبى
يحيى يخساره 
عمر جوز ندى متقلقش شويه وهتصحلك 
بيكلو فى جو عائلي جميل وطبعا مخلاش من منكشت يحيى لبابه 

الصبح فى المستشفى بتكون فيروز قعده مع فتون بيتكلمو لحد مبيسمعو تخبيط على الباب فتون بتروح تفتح ولما بلقيه يحيى بتسيب الاوضه وتمشى
فيروز بتشم ريحت البرفان وبتسرح فى ذكريات الماضي بس بيطلعها منها يحيى وهو بقولها صباح الخير

فيروز بحزن لحظه يحيى فى صوتها صباح النور 

يحيى مالك زعلانه ليه 

فيروز بتستغرب انو لحظ حزنها لا مش زعلانه

يحيى بسرار لا زعلانه ممكن تعتبرينى اخوكى او صاحبك وتقولى مالك 
فيروز بكدب ماما مكلمتنيش بس 

يحيى بس هى ليه مكلمنى وقالتلى انها كلمتك بليل 

فيروز بتتوتر ومش بتكون عارفه هتقول اى 

يحيى خلاص يا ستى متقوليش بس ممكن تجهزى علشان هخلص شويه شغل وهاجى اخدك ونطلع الجنينه شويه

فيروز بفرحه بجد . انا زهقت من هنا اوى